Ze is 95. Woont nog zelfstandig. En ja, ze weet dondersgoed wat ze wil. Ik kwam op huisbezoek, haar dochter deed open, en daar zat ze: een dame met pit, charme en… een haarstukje van minstens 40 jaar oud. Een vintage klassieker, zullen we maar zeggen. “Het zit nog steeds lekker,” zei ze, terwijl ze het met liefde rechtstreek.

Maar vandaag was het tijd voor iets nieuws. En geloof me, ze wist precies wat ze wilde. Geen eindeloos wikken en wegen, geen twijfel. Nee hoor, in no-time had ze haar nieuwe haarstukje uitgekozen alsof ze dat elke week doet. En toen, alsof ze nooit anders had gedaan, zette ze het op met een vanzelfsprekendheid waar zelfs ik een beetje jaloers op was. Hup, klaar. Alsof ze even haar bril rechtzette. Chic, charmant en totaal in controle.

Wat ik leerde? Stijl heeft geen leeftijd. En zelfstandigheid ook niet. Soms zit kracht in iets kleins, zoals een nieuw haarstukje dat je zonder pardon op je hoofd zet, terwijl je ondertussen gewoon je dochter de les leest over hoe die het koffiezetapparaat moet gebruiken.

Oud worden hoeft niet saai te zijn. Het kan ook gewoon fabulous zijn.

Patricia