Gepubliceerd op

Uit de haarwerk archieven

Als je opruimt, kom je weleens wat tegen. Zo kwam ik bijgaande prachtige anekdote tegen in de archieven.

Afgelopen zomer waren mijn man en ik met een groepsreis op vakantie naar Wenen. In de tuinen van kasteel Schönbrunn zaten we onder een luifel op een terras een naderende onweersbui af te wachten.

“Hè”, zei een mevrouw, “straks even lekker met mijn haren in de regen, dan krijg ik zulke mooie krullen.” Ik antwoordde haar: “Dat doe ik maar niet, lijkt me niet zo’n goed idee”. “Nee”, zie ze, “zakt dan je coupe in?” Ik antwoordde dat dat inderdaad het geval zou zijn en dacht, “leuk, ze ziet niet dat ik een haarwerk draag.” Dat bevestigt weer even je zelfvertrouwen. Ik draag nu 3 jaar een haarwerk vanwege alopecia areata.

Aan het eind van de vakantie zaten we aan ons laatste diner, samen een ouder echtpaar, waar we wel vaker mee optrokken die week. Hun leeftijd boven de tachtig, de onze net in de vijftig. Een generatie verschil, maar we hadden een heel leuke klik. Ons gesprek ging over opmerkingen die tijdens de vakantie gemaakt waren. De oudere dame vertelde mij, dat ze een opmerking had gemaakt tegen een mijnheer, waar ze later twijfels over had gekregen. Daarom had ze hem later gevraagd of hij er ook boos om was geworden, want het was absoluut niet haar bedoeling geweest om hem te kwetsen. “O, nee”, had die mijnheer geantwoord, “dan moet er nog heel wat anders gebeuren.” Ik vertelde haar mijn verhaal over de opmerking die de medereizigster had gemaakt in de tuinen van kasteel Schönbrunn.

Opmerkingen kunnen je ook heel goed doen, het gaf mij die middag weer even meer zelfvertrouwen. Omdat ik mij op mijn gemak voelde, vertelde ik aan mijn tafelgenote dat ik een haarwerk droeg en daarom dus liever niet in de regen ging staan. Maar dat ik het wel leuk vond dat die medereizigster niet gezien had dat ik een haarwerk droeg. Mijn tafelgenote kee me aan en zie: “Ik had het ook niet gezien.” Tot mijn verbazing volgde een heel vinnig: “Maar dat hoef je toch niet te vertellen, dat je een haarwerk draagt!” “Nee”, zie, “maar als ik me vertrouwd voel, praat ik er soms ook wèl over, het is geen geheim.” Ze keek me aan en zie: “Had je het bij mij wèl gezien dan?”

We hadden nog heel wat ervaringen uit te wisselen, die dag.