Op de afgesproken tijd komt een dame met haar man de zaak binnenlopen. Deze dame kijkt sceptisch rond en is duidelijk in “afweerstand”, terwijl haar man haar probeert te kalmeren. Bij binnenkomst krijgen ze koffie en thee met wat lekkers en geef ik haar een korte uitleg over de haarwerken en vraag naar haar wensen. De verbazing is van haar gezicht af te lezen: ”Hebt u dan geen brochure waar ik een keuze uit kan maken, zegt ze bijna boos”.
Dode marmot
Op haar verzoek overhandig ik haar een aantal brochures, waarop de dame in tranen uitbarst: “U weet niet wat ik doormaak sinds ik die rotziekte heb gekregen ,en dan moet ik ook nog zo’n dode marmot op de kop zetten?”. Uiterst begripvol vertel ik haar dat we met onze drie generaties aan ervaring dagelijks mensen blij maken met haarwerk voor haarproblemen met diverse redenen en oorzaken. Ondanks dat mensen ook vaak de “pruikendokter” noemen zijn wij geen arts, maar specialist in haarwerk. De dame zegt dat we haar alleen blij kunnen maken als ze weer gezond mag worden.
Hulp op basis van haar wensen
Ik leg haar vervolgens uit dat we haar graag helpen op basis van haar wensen omtrent de haardracht en alles hiervoor in huis hebben. Met een boze blik worden de brochures aan de kant gelegd. Om het stel even de tijd te krijgen om met koffie, water en een doos tissues de eerste emoties de baas te worden, verlaat ik de ruimte even.
Bij terugkomst geef ik uitleg over de mogelijkheden, de modellen, wijze van dragen. Evenals de opties als mutsjes, doekjes en petjes. Vervolgens vraag ik haar of ze misschien iets wil passen. “Moet dat?”, vraagt ze, nog steeds boos. “Niks moet, alles mag, wij zijn er voor u. Misschien verandert uw mening na het passen. De beslissing over het al dan niet aanschaffen volgt later.’ Terwijl ik de dozen met haarwerken uitstal zie ik haar wijzen naar een model en kleur. De dame geeft aan deze kleur wel mooi te vinden. Vanuit hygiënisch oogpunt dient ze een pasmutjes te dragen alvorens ze het haarwerk zal passen.
Tranen van geluk
Bij het opzetten van het pasmutsje proesten de dame en haar man in lachen uit. Na de lachsalvo volgt het haarwerk en daarna een stilte. “Jeetje dit overtreft mijn stoutste verwachtingen” In de spiegel kijkt ze haar man aan die tranen in zijn ogen heeft. “Prachtig, hier kan je zo mee naar buiten gaan’, zegt hij.
Ik stel voor om nog een aantal andere haarwerken te passen en de spanning glijdt van de dame haar schouders af. Mét haarwerk en een aantal mutsjes voor de nacht nemen ze even later afscheid. “Mevrouw u moet weten dat ik heel boos was om mijn haarverlies, en had me voorbereid om me te gaan verdedigen bij zielige , medelijdende blikken of zinnen. U bent begripvol, geduldig en professioneel te werk gegaan. U maakt mijn haarverlies iets draaglijker door deze aanpak en met name het mooie haarwerk.”
Hand in hand verlaat het echtpaar de zaak. Dit soort momenten laten je realiseren hoe speciaal ons vak is, al vinden wij wat we doen zo gewoon. En al zijn we soms even de” pruikendokter”.
