Een mevrouw belde mij laatst op met een heel verhaal.
Mevrouw: ”Destijds heb ik kanker gehad, waarbij mijn haar zeer snel uitviel. Ik ben bij jullie goed geadviseerd en heb met veel plezier het haarwerk gedragen. Veel complimentjes gehad dat mijn haar zo mooi zat. Dit is gelukkig jaren geleden en denk nog met veel plezier terug aan jullie geweldige ontvangst en advies’’.
Mevrouw: ‘’Voor een paar maand geleden kreeg mijn man ook de diagnose kanker en hebben we gelijk een afspraak gemaakt. Ook deze keer namen we geen enkel risico om af te wachten tot het haar zou uitvallen. We besloten het uitgezochte haarwerk gelijk mee te nemen. Het heeft echter langer geduurd voor het haar ging uitvallen. Het haarwerk hadden we nog niet uit het doosje gehaald om te oefenen, zoals jullie adviseerden (ik wist tenslotte wel hoe het moest). Op het moment dat het haar ging uitvallen hebben we gelijk de pruik uit de doos gehaald. Echter nadat we de pruik hadden opgezet kregen we de schrik van ons leven; we vonden hem afschuwelijk! Het is ons een raadsel waarom we destijds deze keuze hebben gemaakt. Mijn man wil hem niet meer op en nu vragen we ons af wat te doen?”
Ik bedankte mevrouw dat ze de moeite had genomen ons te bellen. Ik vroeg of het mogelijk was om op korte termijn een afspraak te plannen. Mevrouw was heel stellig: “mijn man zet hem echt niet meer op”.
Uiteindelijk kon ik haar overhalen om toch een afspraak te maken. Tenslotte was ik heel benieuwd wat er aan de hand was met het haarwerk. Eenmaal in de zaak werd nog eens herhaald dat meneer hem echt niet op ging zetten omdat hij afschuwelijk was…
Na veel aandringen werd het haarwerk met veel gemopper opgezet en opnieuw zeiden ze in koor “AFSCHUWELIJK” en keken mij aan met vragende blikken. Ik beaamde het en herhaalde ook net als het echtpaar “afschuwelijk”. Maar hoe kunnen we nu destijds zo’n keuze hebben gemaakt? Zo gaat mijn man er echt niet mee lopen. Ik zei dat ik me dat voor kon stellen en vroeg of hij het haarwerk nog eens opnieuw wilde opzetten alleen dan….
ANDERSOM!
Met ongelofelijke ogen keken ze me aan. Bedoelt u dat hij achterstevoren opzit? Ik kon niet nalaten om van binnen een beetje te gniffelen. Het haarwerk kwam voor de 2e keer op en nu zoals hij behoorde te zitten.
Het echtpaar zei in koor: “ach wat dom dat we er zelf niet aan gedacht hebben” Ik vroeg hoe ze er nu tegen aankeken. ‘’Ja zo is hij prachtig zo heeft hij zijn eigen model weer terug!’’ zei de vrouw. Ik vroeg of hij nu in de doos ging of dat hij op het hoofd bleef. Een blije man keek mij aan en zei “wat denkt u zelf? Nu begrijp ik waarom we de eerste keer zo tevreden waren met onze keuze”.
Een warme handdruk en nogmaals excuus voor het twijfelen van uw advies. ‘’We zullen nu veel reclame voor u maken tenslotte zijn we u dat wel verschuldigd’’ zei het echtpaar. Ik zei blij te zijn dat ze toch de moeite hadden genomen om hen onrust met mij te delen. Een tevreden klant ging, MET haarwerk op het hoofd, de zaak uit. Ze konden er nog niet bij dat ze zelf niet op het idee waren gekomen om hem andersom op te zetten. Tenslotte zit bij achterstevoren ook het binnenwerk niet prettig. Gelukkig was het een storm in een glas water. Een ontevreden klant werd door een telefoontje weer een tevreden klant!
