Gepubliceerd op

Ze moeten mijn haar maar nemen zoals ik ben

Ingezonden brief

Achteraf gezien hield ik mezelf jarenlang al voor de gek. Ik dacht altijd: meid je ziet er leuk uit, bent spontaan en niemand ziet dat je minder haar hebt.  Echter, was dit niet het geval. Meer en meer kreeg ik goedbedoelde opmerkingen. “Goh, je haar wordt dunner”. Ik lachte het weg en dacht dat het simpelweg bij me hoorde.

Tot het moment dat een goede vriendin tegen me zei dat ze niet meer tevreden was met haar dunne haar en hier wat aan ging doen. Mijn mond viel open van verbazing. Ik dacht bij mezelf dat haar haar nog lang niet zo dun was als dat van mij. Ik kon wel door de grond zakken op dat moment en gaf toe dat ik dun haar heb. Wat ik keer op keer te horen kreeg en ook mijn spiegelbeeld me vertelde. Maar mijn vriendin ging er wat aan doen en het enige dat ik dacht was die komt vast terug met zo’n dode marmot op haar hoofd.

Een paar weken later kreeg ik een enthousiaste vriendin aan de telefoon: “Ik wil je iets laten zien en wil je eerlijke mening”. De deur ging open en weer viel mijn mond open van verbazing. Daar stond een geweldige vrouw, vol zelfvertrouwen en met een brede glimlach. Niks geen dode marmot, maar een haarwerk waar ik jaloers op kon zijn. Ik begreep niet hoe dit mogelijk was. Zo mooi en zo natuurlijk. Zij had de stap gemaakt, dus ik kon en wilde dit ook. De afspraak met Frans Koopal was snel gemaakt. Ik had de keuze uit heel veel modellen. Waarom had ik mezelf zo tekort gedaan? Dit had ik veel eerder moeten doen. Naast mijn mooie haar is het ook heel mooi dat mijn zorgverzekeraar alles heeft vergoed.

Dankzij het team van Frans Koopal en mijn lieve vriendin ben ik nu een leuke meid met mooi haar! Een haarwerk is geen dode marmot, maar een aanvulling op het zelfvertrouwen.