Mijn dunne haar maakte mij zo onzeker. Nog nooit heb ik een volle bos haar gehad. Het haar zat netjes. Stiekem kon ik wel jaloers worden op alle vrouwen met prachtige volle bossen haar. Mijn gezondheid was gelukkig goed en dat was veel belangrijker toch?
Naarmate de jaren verstreken werden mijn haren steeds dunner, zeg maar kaler. Een haarband of petje maakte me ook niet gelukkig. Ik merkte dat ik vooral met de rug naar de muur wilde zitten om mijn kale kruin te camoufleren. De haargrens ging steeds verder terug. Wind en regen waren mijn grote vijanden! Met haarlak probeerde ik elke haar(die er nog zat)over de kale plek vast te plakken. Elke spiegel en etalage bekeek ik mezelf. Het werd er niet leuker, en zeker niet makkelijker op. Mijn man maakte er soms grapjes over, maar dit maakte mij zo verdrietig. Mijn kale plek beheersten mijn leven.
“Waarom ga je niet met de dokter praten, misschien is er een medische oplossing.” Na de dokter, volgde een afspraak met de dermatoloog. Verschillende zalfjes en onderzoeken verder, adviseerde hij mij om een afspraak te maken met een pruikenmaker. Ik schrok enorm, een pruik? De dermatoloog stelde mij gerust en zei dat ik altijd een vrijblijvende afspraak kon maken. Met een verwijzing op zak ging ik naar huis. Een pruik, daar ben ik nog lang niet klaar voor. Mijn man liet me weten dat het zo ook niet verder kon.
Samen maakten we een(vrijblijvende) afspraak bij Frans Koopal in Groningen. Eerlijk gezegd was ik toch wel zenuwachtig. Bij binnenkomst werden we vriendelijk ontvangen met een kopje koffie en wat lekkers. Allemaal hoofden met “haar”keken ons aan. Zenuwachtig keken we of het allemaal echte of kunststof pruiken waren. Zou dit echt de oplossing zijn? De vriendelijke dame vroeg wat de wensen waren. Ik zou graag wat meer haar willen en niet meer zo onzeker zijn over mijn dunne haar. Nadat er een aantal haarstukjes en pruiken waren uitgestald, kon het passen beginnen. Al bij de eerste pruik zag ik in de spiegel een glimlach op mijn gezicht komen. De tranen kon ik amper tegenhouden. Zelfs mijn man zag wat dit met me deed, eindelijk weer een beetje haar, nee zelfs mooier dan ik had gehoopt. Na nog wat te hebben gepast, was nummer een waar ik zo blij van werd.
Het opzetten van het haarwerk bleek veel makkelijker te zijn dan ik dacht. Met een tas vol producten voor de verzorging, inclusief een pruiken stander voor de nacht, verlieten we de zaak. Opnieuw keek ik weer in elke spiegel en etalage, maar nu met een grote glimlach. Wat is het leven fijner geworden zonder zorgen of opmerkingen over mijn dunne haar/ kale plek.
Team Frans-koopal bedankt voor de hulp en nazorg, liefs Trijnie.
