Een klant komt voor de de tweede keer terug om nog een mutsje toe te voegen. Haar keuze omtrent Haarwerk is duidelijk: “Ik kan het prima met hoofddoekjes doen, iedereen weet van mijn ziekte”. Toch laat ze zich verleiden om een Haarwerk te passen en is zichtbaar verrast. “Graag kom ik met mijn vriend terug”.
Bij het volgende bezoek zegt ze nog steeds te twijfelen, maar ze wil het graag delen met haar vriend. Ik vertel haar dat de twijfel begrijpelijk is.Ook vertel ik haar dat ze, vanaf het moment van haarverlies tot weer een “kapsel ” er zeker een jaar voorbij gaat. Een jaar waarin ze elke keer moet uitleggen , danwel geconfronteerd wordt met vragen.Thuis en bij vrienden is het geen probleem om kaal of met doekje te lopen, net als een pyjama dragen in het ziekenhuis. Maar eenmaal naar buiten gekomen is het toch een ander verhaal.
Het Haarwerk wordt gepast en zodra de vriend haar aankijkt wordt hij enthousiast! “Dit zou je altijd moeten dragen, wat zie je er geweldig uit!”. De klant krijgt een kleur van opwinding en vraagt of ze even alleen mogen overleggen. Ik verlaat discreet de ruimte. Na een poosje kom ik terug bij een gelukkig stel die er samen voor gaan!
Een mooi Haarwerk verlaat de zaak op een dame die dacht dat een doekje genoeg zou zijn. Trots kijk ik het stel na. Wat weer een prachtig Haarwerk als resultaat op een mooie vrouw .
